قطب منار
این مناره بزرگ از مرمر و سنگ های سرخ ساخته شده و به دستور سلطان معزالدین غوری از سلسله غوریان
و توسط غلام ترک و سپهسالار او قطب الدین ایبک، که بعدها به پادشاهی رسید، در ۱۱۹۹ میلادی بنیان گذارده شده
و بعد توسط داماد او شمس الدین التتمش در ۱۲۳۰ میلادی کامل شد و سپس به وسیله فیروزشاه تغلق در سال ۱۳۱۶ میلادی به پایان رسید.
در سال ۱۳۶۸ میلادی این بنا به وسیله رعد و برق صدمه دید که توسط فیروزشاه و اسکندر لودی دوباره مرمت شد.
قُطُب منار به تقلید از «منار جام» افغانستان، ساخته و به پنج طبقه تقسیم شده که در فاصلهٔ هر دو طبقه، ایوان مدوری به صورت کمربند قرار گرفته.
این قطب یکی از اولین و برجسته ترین نمونه های معماری هندو-اسلامیِ که همراه با چندین سازه باستانی
و قرون وسطایی و خرابهٔ دیگر «مجموعهٔ قُطُب» رو در دهلی تشکیل می ده. این بنا در نزدیکی ایستگاه مترو در دهلی نو قرار گرفته.